سرچشمه همه دردسرهای تو,گوناگونی چیزهایی است که داری.
حتی نمی دانی که از این میان,کدامین را دوست داری
و این را در نمی یابی که
یگانه دارایی ادمی,زندگی است.
حتی کوتاه ترین لحظه زندگی نیز از مرگ زوراورتر است و ان را انکار می کند.
مرگ چیزی نیست جز
رخصتی برای زندگی های دیگر.
برای انکه همه چیز پیوسته نو شود.
برای اینکه هیچ یک از گونه های زندگی
"آن"را بیش از زمانی که برای شناختن ضروری است در اختیارش نگیرد.
خوشا لحظه ای که سخن تو طنین افکند.
همواره گوش فرا ده. اما هنگامی که لب به سخن می گشایی,دیگر گوش مده.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند